بهداشت کودکان در پورتال جامع فرانیاز فراترازنیاز هرایرانی

بهداشت کودکان ,برای سلامتی کودکان باید به بهداشت اونها اهمیت داد.

بهداشت کودکان

بهداشت کودکان

قبل از غذا و بعد غذا دستاشونو بشوریم و با مهربانی از اونها بخوایم

که دستشون با آب و صابون یا آب خالی بشورن و اگر توانایی شستن ندارند

، ما کمکشون کنیم و چنگ نزنیم که از آب فراری باشند.

وقتی دستاشونو می شورن براشون حوله نرم و تمیز شخصی درنظر بگیریم

تا دستو صورتشونو باهاش خشک کنند.

سعی بشه یه روز در میون با کمک یکی از والدین کودک رو به حموم ببریم

و نظافت کنیم تا مانع بروز میکروب و بیماری بشه

و فضای حمام رو محیطی شاد درس کنیم ،

عروسک های نرم یا استخر بادی کودکانه و وان کودکانه پر از آب کنیم

تا آب بازی کنند و با شامپوهای نرم کننده

( مخصوص کودکان ) بدنشون رو بشوریم.

بعد از بازی کردن در حیاط و یا از بیرون اومدن پاهاشونو

با آب ولرم و با مایع دستشویی یا صابون بشوریم.

بهداشت کودکان

صبح ها به هنگام برخاستن از خواب دستو روشون بشوریم

و به حفظ و شادابی شون کمک کنیم.

برای صبحانه از غذاهای مقوی و سالم و مفیدی استفاده کنیم.

میز یا سفره صبحانه با شیرداغ ، نان و پنیر و مغزگردو،

آب پرتقال، تخم مرغ آبپز با نان گرم آماده کنیم

و به خوردن صبحانه تشویقش کنیم.

اگه به مدرسه می ره یادش بدیم دستشو با آب و صابون شخصی

( مایع هایی که موجود و نصب در سرویس بهداشتی ) بشوره.

لیوان شخصی و دستمال کاغذی ( دستمال مخصوص ) خودش استفاده کنه.

از لقمه های خانگی و سالم ، خشکبارومیوه ی تازه براش تهیه کنیم

تا به هوش و سالم بودنش کمک کنیم.

وقتی عطسه می کنه جلوی دهنشو با دستمال کاغذی بگیره

تا مانع انتقال ویروس به دیگران بشه.

موهاشو کوتاه کنیم و شانه بزنیم.

ناخن هاشو هفته ای یه بار بگیریم.

یادش بدیم هر روز مسواک بزنه تا جرم در دندوناش جمع نشه

و مانع از پوسیدگی زودرس دندوناش بشیم.

از غذاهای خیلی داغ یا مغزهای شکستنی و خوردن یخ اجتناب بشه.

درمان بیش فعالی

فرزند شما مبتلا به اختلال بیش فعالی است.

برای بیشتر خانواده ها، این جمله یعنی شروع یک سفر طولانی در دنیای داروها.

البته داروهای بسیارخوبی برای درمان اختلال بیش فعالی موجود است

که در ۸۰ % کودکان مبتلا به این اختلال، موثرند.

اما بسیاری از پدر و مادرها، درباره عوارض جانبی آنها نگرانند

و از پزشک می خواهند که درمانهای دیگری را برای

فرزندانشان درنظر داشته باشند.

مهم نیست شما کدام را انتخاب می کنید،

دارودرمانی و یا روشهای دیگر. مهم این است

که فرزندتان آرام زندگی کند و یک زندگی موفق تر داشته باشد.

 درمان دارویی بیش فعالی، آری یا خیر؟

برای برخی پدر و مادرها مسئله سن بسیار مهم است.

سونیا، یکی از این والدین میگوید:

پسرم فقط ۵ سال داشت وقتی که اختلال بیش فعالی او مشخص شد.

من فکر می کردم او برای شروع مصرف دارو بسیارکوچک است.

درحقیقت، آکادمی طب اطفال امریکا، با سونیا موافق است.

آنها اغلب رفتار درمانی را برای سنین زیر ۶ سال پیشنهاد می کنند.

پروفسور ریچارد گالاگر (Richard Gallagher) از موسسه ای برای کمبود توجه

و اختلالات رفتاری در بیش فعالی در مرکز مطالعات

بچه های دانشگاه نیویورک، میگوید: والدین اغلب تقاضا دارند،

قبل از چرخش به سمت دارو، سایر درمانها را نیز مدنظر داشته باشیم

و چندین روش موثر دراین باره وجود دارد. وی والدین را تشویق می کند

تا به اثرات و عوارض داروها، نگاهی بیندازند.

تغییرات رفتاری، به تنهایی برای بچه هایی

که فقط غیر متمرکز و بی توجه هستند، موثرترند.

برای بچه هایی که اغلب آسیب می زنند

و بیش فعالی در آنها نشانه های زیادی دارد،

ترکیبی از هردو روش دارو درمانی و مدیریت رفتار، موفق تر است.

کمک والدین و آموزگار

والدین و آموزگار کلاس درسی، نقش مهمی را در کمک به کودک،

برای یادگیری وی و تشخیص و تنظیم رفتارش دارند.

در مورد والدین، این یعنی اینکه، آنها اهداف کوچک قابل اداره کردن،

به کودکشان بدهند، مثل نشستن سر میز شام برای حداقل ۱۰ دقیقه،

البته برای دستیابی به آن نیز، پاداشی به وی بدهند.

همچنین آموزگار نیز، با فرستادن کارت گزارش به منزل

و اطلاع به والدین که آیا کودک امروز در مدرسه،

به اهداف رفتاری اش رسیده است یا خیر،

کمک بزرگی به والدین خواهند کرد.

پسر سونیا الان ده ساله است، او می گوید،

حتی وقتی به مهدکودک می رفت از معلمان او کمک می گرفتم

تا کمک کنیم به او تا رفتارش را تغییر دهد.

او هر ۲۰ دقیقه برای سه موضوع امتیاز می گرفت:

نشستن، انجام وظایفش و احترام به دیگران.

وقتی این موارد را درست انجام می داد، جایزه اش،

صرف زمان بیشتر برای کار مورد علاقه اش

مثلا تیر اندازی در روزی دیگر بود.

همین کار،یعنی، دادن وقت اضافه برای کاری که دوست دارد،

موثر تر از مجازات وی برای رفتار نادرستش، خواهد بود و بیشتر کاربرد دارد.

درمورد کودکان بزرگتر، یک مربی یا معلم میتواند

به آنها روش نگهداری کتاب هایشان، کاغذها

و یا انجام تکالیف را، آموزش دهد.

دکتر ادوارد هالوور (Edward Hallowell) نویسنده

کتاب نتیجه حواس پرتی، میگوید:

اگر والدین در مرتب کردن به کودک شان کمک کنند،

بسیار موثر تر از این است که تنها گوش زدش کنند.

زیرا در این صورت بیشتر شبیه عیب جویی است.

خواب

برای کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی، بستن چشمان

به اندازه کافی یک روش خوب برای تغییر بازی است.

تحقیقات نشان داده است که، تنها یک نیم ساعت خواب اضافه،

میتواند به کنترل تکانشگری و بیقراری آنها کمک کند.

پروفسور مارک استین ( Mark Stein) متخصص بیش فعالی

از بیمارستان کودکان سیاتل، میگوید:

تعداد زیادی از این کودکان، به اختلالات خواب نیز دچار هستند

و هر یک از این موارد دیگری را تشدید می کند.