به طور کلی دیابت به چهار گروه دیابت نوع ۱، دیابت نوع ۲، دیابت حاملگی و دیابت به علل متفرقه تقسیم‌ بندی می شود

در دیابت نوع ۱ که ۱۵- ۱۰درصد کل موارد دیابت را تشکیل می ‌دهد،

تولید انسولین از پانکراس به علت از بین رفتن سلول‌های سازنده ی انسولین، متوقف می ‌شود.

به همین دلیل افراد مبتلا به این نوع دیابت باید از بدو تشخیص،

انسولین مورد نیاز بدن را به صورت تزریقات روزانه تأمین کنند.

به همین دلیل به آن “دیابت وابسته به انسولین” نیز می گویند.

دیابت نوع ۱ اغلب در سنین زیر ۳۰ سال به وجود می‌ آید، لذا به آن “دیابت جوانی” نیز می گویند

دیابت نوع ۲ بیشتر در بالغین بالای ۳۰ سال و چاق دیده می ‌شود

که ۹۰-۸۵ درصد کل موارد دیابت را شامل می گردد و انسولین تولید شده از پانکراس در این افراد به خوبی عمل نمی ‌کند.

در واقع یا پانکراس به اندازه ی کافی انسولین ترشح نمی‌ کند و یا این که انسولین ترشح شده،

به علت وجود مقاومت سلول ها به انسولین مخصوصاً در افراد چاق، فاقد کارآیی لازم است.

به این نوع دیابت، “دیابت غیر وابسته به انسولین” یا “دیابت بزرگسالان” نیز می گویند

دیابت حاملگی به دیابتی گفته می ‌شود که برای اولین بار در طول حاملگی تشخیص داده شود.

این نوع دیابت معمولاً گذراست و بعد از اتمام حاملگی بهبود می ‌یابد.

خانم‌های مبتلا به دیابت حاملگی بعداً در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند

از علل متفرقه ی دیابت می ‌توان به جراحی، داروها (مثل کورتیکواستروئیدها)، سوء تغذیه و عفونت اشاره کرد

۱- تشنگی مفرط
۲- گرسنگی مفرط
۳- ادرار زیاد و مکرر
۴- زخم یا خونریزی که دیر بهبود مییابد
۵- پوست خشک و خارشدار
۶- کاهش وزن بدون دلیل
۷- دید تار که روز تا روز متفاوت است
۸- خواب آلودگی و خستگی غیرمعمول
۹- خواب رفتن و سوزنسوزن شدن دست و پا
۱۰- عفونت مکرر قارچی در پوست، لثهها و دستگاه تناسلی زنانه