آداب و رسوم مردم شیراز در پورتال جامع فرانیاز فراتر از نیاز هر ایرانی

آداب و رسوم مردم شیراز که در جنوب ‌غربی ایران است. شیراز با جمعیت ١.۲۷۹٫۱۴۰ نفر (برآورد سال ۲۰۰۶م)، پنجمین شهر پر جمعیت ایران است .

موقعیت جغرافیایی این شهر در ارتفاع ۱۴۸۶ متری از سطح دریا در دامنه‌های رشته‌کوه زاگرس است.

امروزه شیراز را قطب الکترونیک ایران میخوانند.

آداب و رسوم مردم شیراز

آداب و رسوم مردم شیراز در پورتال جامع فرانیاز فراتر از نیاز هر ایرانی

آداب و رسوم ازدواج :

آداب و رسوم مردم شیراز

مراسم ازدواج: دلالگی، مادر و خواهر داماد و چند نفر از نزدیکانش به خانه ای که دختر داشته باشد ،

می روند . خانواده دختر در صورتی که موافق باشند ، علاوه بر چای ، شربت هم برای آنها می آورند .

در صورتی که خانواده دختر تنها به چای اکتفا کنند ، نشانه آن است که به این وصلت رضایت ندارند .

پس موضوع منتفی شده و خانواده داماد به خانه ی دیگری می روند.

 مراسم درخت نارنج: در شیراز رسم بر این است که اگر درخت نارنجی که در خانه است

نارنج کم دهد یا اصلا ندهد آن را عروس کنند و برایش مراسم عروسی بگیرند

برای این کار ابتدا زن صاحب خانه زنان همسایه را دعوت به عروسی  درخت نارنج می کند

همه در یک زمان مشخص در خانه جمع می شوند و زن صاحب خانه اره ای را می آورد

تا شاخه ی درخت را ببرد .  یکی از زنان  همسایه می آید و ضامن درخت می شود

سپس تور نازکی روی در خت می کشند و روی آن شکر پنیر می پاشند کر می کشند

و اسولک می خوانند و شادی می کنند و بر این باورند که آن درخت  در فصل بهار بعدی بار نارنج خواهد داد.

 

موسیقی :

آداب و رسوم مردم شیراز

در ایل قشقایی سه گروه موسیقی دان وجود دارد : عاشق ها ، چنگیان و ساربانان .

عاشقان قشقایی : عاشقان قشقایی از مناطقی مانند قفقاز و شیروان به استان فارس مهاجرت کرده اند

و از این رو ترک زبانند . ساز اصلی آنها «چگور» است اما از سه دهه پیش «تار» جای آن را گرفت و

اکنون کمانچه ساز اصلی آنها است . عاشق ها به دلیل شرایط سخت زندگی ، بیشتر در شهرها زندگی می کنند و ارتباط چندانی با ایل ندارند .

بسیاری دیگر نیز به دلیل تنگدستی در روستاهای دوردست و آبادی های اطراف شیراز زندگی می کنند

و بدین ترتیب بسیاری از آهنگ های آنها فراموش شده است .

عاشق ها معمولاً داستان های طولانی را توأم با ساز و آواز ارائه می کنند .

از آهنگ های قدیمی عاشق ها می توان از «سحرآوازی» ، «جنگ نامه» و از آهنگ های متداول امروزی از «کوراوغلی» ،

«محمود و صنم» ، «هلیله و خسرو» و «بیستون» نام برد.

 

چنگیان :

موسیقی قوم قشقایی در میان «چنگیان» رایج است . آنها نوازندگان «کـُرنا» ، «ساز» و «نقاره» هستند .

این هنرمندان معمولاً در عروسی ها و سایر جشن ها می نوازند . چنگی ها نیز مانند عاشق ها

از مردم محروم و زحمتکش ایل هستند . چنگیان نمایانگر موسیقی متداول طایفه خویش هستند

و نواهای آنها ، پیچیدگی و دشواری نواهای عاشقی را ندارد و آینه تمام نمای موسیقی عامیانه به شمار می رود.

 

ساربانان :

ساربانان آهنگ های قومی ایل را با «نی» می نوازند. «نی» در میان مردم ایل ، سازی قدیمی و شناخته شده است .

ترانه های عاشق ها و چنگیان به زبان ترکی قشقایی است ولی ساربانان با زبانی غیر از آن یعنی «کوروشی» می خوانند

که شبیه زبان پهلوی است . در میان آهنگ های مخصوص ساربانان می توان از «گدادارنما»

که در وصف شترهای در حال حرکت است ، نام برد . بخش قابل توجهی از موسیقی ایل قشقایی را «لالایی» تشکیل می دهد

که در میان مادران ایل معمول است . در ایل قشقایی آهنگ هایی وجود دارد که آنها را در هنگام کار اجرا می کنند

و معروف ترین آنها عبارت اند از : سحرآوازی ، جنگ نامه و موسیقی هایی

که برای برنج کوبی، راندن گله و دوشیدن احشام نواخته و خوانده می شود.

 

 

پوشاک مردمان فارس

آداب و رسوم مردم شیراز

پوشاک مردمان فارس به دلیل گوناگون فرهنگی،بسیار متنوع است از این رو به پوشاک سنتی عشایر کوهمره سرخی اشاره می شود:

 

پوشاک مردان:

آداب و رسوم مردم شیراز

لباس مردانه سنتی عشایر فارس از اجزای زیر تشکیل شده است :

 

قبا(ارخالق) :

پوشش اصلی بدن است ک درازای آن تا روی کفش (ملکی) می رسد و مچ پا را می پوشاند

. قبا لباسی گشاد است و تحرک در راه های کوهستانی را ممکن می سازد.

پارچه ی آن ضخیم و به رنگ های الوان گاه با نقش ستاره و ماه همراه است . رنگ های سبز و قرمز جلف محسوب می شود .

 

شال:

روی قبا و دور کمر بسته می شود. شال حدود ۷ تا ۲۵ متر پارچه دبیت مشکی یا قهوه ای رنگ است

که چند ردیف به طرز مخصوصی دور کمر پیچیده می شود .

 

چقه :

روی قبا می پوشند و به عبا شباهت دارد . پارچه آن نازک و سوراخ دار و از جنس پشم است .

آستین های آن کوتاه است.زیباترین و گران ترین چقه،چقه سفید بود که کلانتر به عنوان عیدی به جوانان برجسته میداد.

 

غذاها و خوارکی ها مخصوص استان فارس

آداب و رسوم مردم شیراز

از غذاها و خوارکی ها مخصوص استان فارس می توان آش کارده، آش سبزی صبحانه،

کلم پلوی شیرازی، کوفته هلو، آلو دو پیازه، کوفته سبزی، فالوده، دم پخت عدس عدس و کلم چنگال نام برد.

 

ادبیات قومی

آداب و رسوم مردم شیراز

زبان و گویش : زبان بیشتر مردم فارس فارسی است و به گویش های مختلف از جمله شیرازی گویش لاری و لری و شمال فارس صحبت می کنند.

 

 ویژگیهای فرهنگی استان ( آداب و رسوم)

آداب و رسوم مردم شیراز

     – زبان و انواع گویش محلی

– هنرهای دستی ، بازیهای محلی و نمونه هایی از آداب و رسوم و ریشه های تاریخی

– ارتباطات خانوادگی و خویشاوندی

– پوشش محلی و رابطه آن با عوامل جغرافیایی – فرهنگی

– ضرب المثل ها و ادبیات فولکلوریک

 

زبان و انواع گویش ها محلی استان فارس

آداب و رسوم مردم شیراز

زبان رسمی مردم استان فارس نظیر همه ایرانیان فارسی دری است. پیش از اسلام زبان ایرانیان پهلوی و ساسانی بوده است.

از قرن دوم و سوم زبان دری که ریشه ای کهن داشته جای زبان پهلوی و ساسانی را گرفت

و توجه حکومت و نویسندگان و شعرا به آن موجب شد که به صورت زبان رسمی درآید.

گویش به معنای گفتار است و پدید آمدن گویش ها بدین نحو است که هر زبانی با گذشت

زمان در اثر عوامل تاریخی و جغرافیایی و فرهنگی دستخوش دگرگونی شده

و شاخه شاخه می شود و به سبب تغییراتی که به مرور زمان در شاخه ها رخ می دهد

به جایی می رسد که بصورت زبانی خاص در می آید که صاحبان زبان اولیه آنرا نمی فهمند . مانند ” لری محسنی ” در استان فارس.

 

زبان و انواع گویش ها محلی استان فارس

فارس به لحاظ غنای فرهنگی و تحولات جغرافیایی و تاریخی از نظر تعدد و تنوع گویش ها

در ایران بی نظیر است . گویش های شناسایی شده در فارس عبارتند از : گویش مرودشتی ،

گویش لری محسنی ، گویش کوهمره ای ، گویش ترکی قشقایی ، گویش لری ( با لری محسنی متفاوت است )، گویش لری و … .

در نقاط مختلف استان فارس لهجه های متفاوتی نیز وجود دارد

که لهجه ها دگرگون شده زبان است ولی برای همه قابل فهم است مانند : لهجه جهرمی ، لهجه آباده ای و ….

 

هنر های دستی مردم استان فارس

آداب و رسوم مردم شیراز

در استان فارس اعم ا ز شهر و روستا و عشایر هنرهای دستی بسیار ظریف و هنرمندانه ای وجود دارد که به تعدادی از آنها اشاره می کنیم.

قالی بافی و گبه بافی که بیشتر در بخش ها و روستاها بوسیله زنان بافته می شود.

خیمه بافی ، گلیم بافی ، جاجیم بافی و تنچه بافی که در میان عشیره ها و تیره های قشقایی رایج است.

خاتم کاری ، نقره کاری ، قلم زنی ، منبت کاری ، شیشه سازی و کاشی هفت رنگ سازی در شیراز رایج است.

در آباده منبت کاری و گیوه دوزی و در استهبان سفال سازی و کاشی سازی و در کازرون حصیر بافی و سبد بافی و پوریا بافی مشهور است.

نوع دیگری از هنرهای دستی در استان فارس هنر هایی هستند که در معماری کاربرد دارند

هنر های دستی مردم استان فارس

از جمله این هنرها تصاویر زیبایی است از پرندگان و گل و شاخه درختان و فرشتگان برسقف های بسیاری

از عمارت های قدیمی نظیر نارنجستان قوام ، خانه زینت الملوک دیده می شود

و یا کاشی کاری های هفت رنگ شیراز که در عمارت های باغ ارم و عفیف آباد وجود دارد .

آیینه کاری ها و گچ بریها و منبت کاری هایی که در حرم مطهر حضرت احمد ابن موسی ( شاهچراغ )

و دیگر امام زاده ها به چشم می خورد . در و پنجره های مشبک که در بعضی جاها مثل مسجد نصیرالملک وجود دارد

همه از صنایع دستی هستند که در معماری بکار رفته اند. هنرهای دستی در عمارت کلاه فرنگی آباده

و طرح مسجد کبیر نی ریز نیز از این نمونه هستند . حتی معماری باغ تاج محل در هندوستان یادگاری از معماری شیرازی است.

 

بازی ها و سرگرمی ها در استان فارس

آداب و رسوم مردم شیراز

یکی از انواع سرگرمی های آموزنده و مفید استان فارس بازیهای قشنگ محلی است

که با اصطلاحات و اسامی متفاوت در هر شهر و آبادی با تفاوت هایی متناسب

با اقلیم هر منطقه انجام می شود و با توجه به سن وجنس متفاوت است

یکی از این بازیها آسمون چه رنگیه می باشد که این بازی در بین نوجوانان و جوانان استان فارس موجب نشاط و شادی زیادی بین آنها می شود

و در ضمن یک ورزش نیز محسوب می شود. بازی دیگر چوب بازی یا ترکه بازی است که در بین عشایر استان فارس همراه با موسقی رواج دارد.

از دیگر سرگرمی های رایج در استان فارس که نه تنها نوجوانان و جوانان بلکه بزرگترها اعم از زن و مرد را به خود مشغول می دارد

مشاعره است برای مشاعره دو نفر حاضر می شوند روبروی هم قرار می گیرند

 

بازی ها و سرگرمی ها در استان فارس

یکی از آنها مشاعره را آغاز می کند و شروع به خواندن بیت شعری از حافظ ،

سعدی یا شاعر دیگری می نماید و طرف مقابل او هم باید در پاسخ شعری را بخواند

که ( حرف اول ) کلمه اول آن شعر با ( حرف آخر )کلمه آخر شعری که خوانده شده یکی باشد. برای مثال نفر اول می خواند:

 

    عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت                که گناه دگران بر تو نخواهد نوشت

و نفر دوم به عنوان مثال پاسخ می دهد :

               تو کز محنت دیگران بی غمی                        نشاید که نامت نهند آدمی

 

مشاعره می تواند بین تعداد بیشتری صورت بگیرد . با این تفاوت که نفر اول شعری را می خواند

و فردی در کنار اوست شعر او را پاسخ می دهد بعد از آن نوبت نفر سوم و به همین ترتیب

تا آخرین نفر مشاعره ادامه دارد برنده کسی است که شعرش بی جواب بماند.

 

آداب و رسوم مردم شیراز در پورتال جامع فرانیاز فراتر از نیاز هر ایرانی

 

ارتباطات خانوادگی و خویشاوندی در فارس

آداب و رسوم مردم شیراز

با همه مشکلات و موانعی که پیشرفت صنعت و علم در روابط خانوادگی ایجاد کرده است.

رشته ارتباطات خانوادگی در فارس محکم و پابرجاست و جالب تر اینکه هر چه به نقاط دورتر از مراکز شهری توجه کنیم

و به روستاها نزدیک تر شویم این پایبندی افزون تر است.

در میان مردم فارس برای پدر و مادر و پدربزرگ و مادربزرگ احترام زیادی قائل هستند.

ازدواج های فامیلی بالاخص در روستا ها و بخش ها که خانواده ها در ارتباط نزدیک تر و

بیشتری هستند رایج است و ازدواج فرزندان عمه ها ، عموها ، دائی ها و خاله ها مرسوم تر است.

والدین در استان فارس به فرزندان خود محبت زیادی ابراز می کنند که گاه ممکن است

تا سر حد فداکاری برای فرزندان برسد ارتباط با بستگان و فامیل با ارزش است و قطع صله رحم ناپسند و مذموم شمرده می شود.

 

آداب و رسوم محلی در استان فارس و ریشه های تاریخی آن

آداب و رسوم مردم شیراز

یکی از آداب و رسوم مردم فارس چهارشنبه سوری است این مراسم با توجه به ویژگیهای اقلیمی

با مناطق دیگر کشور تفاوت هایی دارد . برای انجام این مراسم از چند روز پیش

از چهارشنبه سوری جوانان و نوجوانان پسر محوطه یا محل معینی را در نزدیکی خود در نظر می گیرند

و به تهیه خار و چوب های خشک می پردازند و در خط مستقیم و معین به فاصله چند متر بصورت کپه یا انبوه قرار می دهند

به نحوی که پریدن از روی آن برای هر کسی آسان باشد و با شادمانی به خواندن این بیت شعرمی پردازند.

آداب و رسوم محلی در استان فارس و ریشه های تاریخی آن

 

                              سرخی تو از من                                         زردی من از و

 

رسم است که در شب چهارشنبه سوری در هر شهر آبادی آش مخصوص مانند آش رشته یا آشی از گیاهان محلی را زنان می پزند و مصرف می کنند.

یکی دیگر از آداب و رسوم مردم استان فارس که ریشه تاریخی دارد مراسم عید نوروز است.

روز اول فروردین که روز اول سال و عید نوروز است پیوند عمیقی با طبیعت و زندگی کشاورزی ایرانیان کهن دارد.

کلمه نوروز که در زبان پهلوی پیش از اسلام ( نوک روز ) بوده معنی جشن را می دهد .

از نظر تاریخی در دوره هخامنشی پادشاهان در این روز دیدار عام داشتند

و همه را به حضور می پذیرفتند و سعی می کردند تقاضای یک به یک مردم را برآورده کنند.

در مراسم جشن نوروز ایرانیان خانه تکانی می کنند و همه چیز را می شویند لباس نو می پوشند و به سبز کردن گندم ،

جو ، عدس یا ماش می پردازند. سفره هفت سین را با قرآن مجید و آینه و تصویر حضرت علی (ع) مزین می کنند و

هفت سین معروف یعنی سیر ، سمنو ، سیب ، سبزی ، سماق ، سرکه و سکه را در سفره هفت سین می گذارند

و سفره هفت سین را با ظرف آب و ماهی قرمز کوچکی همراه با تخم مرغ های رنگ شده و شمع و شاخه گل سنبل و ظروف شیرینی تزیین می کنند.

 

آداب و رسوم محلی در استان فارس و ریشه های تاریخی آن

شهرهای مختلف استان فارس هر یک مراسم مخصوص به خود دارند

که در اینجا از شما دانش آموزان عزیز خواسته می شود مراسم مخصوص به محل زندگی خود را در کلاس باز گو کنید.

یکی دیگر از آداب و رسوم مردم فارس تعزیه خوانی است که به معنی عزاداری و سوگواری است

ولی در اصطلاح به نمایش های مذهبی که مصائبی را که بر اهل بیت رفته را نشان می دهد.

تعزیه ها در استان فارس تا صد سال پیش بهترین و زیباترین سرگرمی ها برای همه مردم اعم از زن و مرد و کوچک و بزرگ بود.

که در ماه محرم ؛ صفر و رمضان و بالاخص در دهه اول ماه محرم برگزار می شد هم اکنون تعزیه خوانی

در شهرهایی مانند شیراز ، کازرون ، لامرد، فراشبند ، اقلید ، مرودشت و فسا رواج کامل دارد .

تعزیه هایی که مورد توجه بیشتر مردم در فارس است عبارتند از : تعزیه امام حسین (ع) ،

تعزیه امام رضا (ع) ، ( یا ضامن آهو ) ، تعزیه امام حسن (ع) ، تعزیه حضرت علی (ع) ،

تعزیه علی اکبر ، تعزیه قاسم ، تعزیه حضرت عباس ، تعزیه حر ریاحی ، تعزیه طفلان مسلم بن عقیل و …. .

 

پوشش محلی و رابطه آن با عوامل جغرافیایی در استان فارس

آداب و رسوم مردم شیراز

اگر چه مشغله های زندگی ماشینی این روزها به زندگی سنتی شهرها و بخش ها

و روستاها و عشایر مردم استان فارس نیز رسوخ کرده و نوع پوشش را در سراسر استان فارس تحت تاثیر قرار داده است.

اما هنوز پوشش محلی و سنتی در استان فارس خصوصا در بین مردم روستا و عشایر رواج دارد

و لباس های محلی در بسیاری از روستاهای استان فارس به شیوه و شکل سنتی آن دوخته و پوشیده می شود.

یک نمونه از لباس های محلی و سنتی مردم استان فارس لباس عشایر است. پوشاک زنان عشایر شامل کلاهک ،

آرخالق ، تنبان ، پاپوش ، روسری ، پیراهن ، دامن ( قر) است که بیشتر در رنگهای بسیار شاد و متنوع

و الهام گرفته از طبیعت تهیه می شود. پوشاک مردان عشایر نیز شامل کلاه ، پیراهن ، آرخالق ، شال کمر ، چقه و کپنک است.

 

پوشش محلی و رابطه آن با عوامل جغرافیایی در استان فارس

یکی از لباس محلی زنانه بویژه لباس عروس در جنوب استان فارس توسط زنان هنرمند شهر

“اوز” به نام خوس بافی رونق دارد . این لباس توسط تعداد اندکی از زنان هنرمند شهر ” اوز ”

دوخته می شود و صنعت خوس بافی را از کشور هندوستان به اوز آورده اند

. خوس از الیاف نقره ای تشکیل شده که بافته می شود و از آن برای تزئین شلوار ،

روسری ، کلاه ، پیراهن ، جلیقه زنان و لباس کودکان استفاده می شود.

ضرب المثل کنایه از نصیحت ، پند و اندرز است که در زبان عامیانه کاربرد دارد و هنگامی بکار می روند

که بخواهند کسی را پند دهند یا او را اندرز دهند. مانند : برای کسی بمیر که برایت تب کند ،

توبه گرگ مرگ است ، خوشا چاهی که آب از خود بر آرد ، هر چه سنگ است برای پای لنگ است و ….

چیستان ها سوالاتی مبهم هستند اما با اشاراتی آشکار به یک چیز معین دلالت دارند

که گوینده آنرا مطرح می کند و این شنونده است که با هوشیاری از روی علائم و نشانه هائی که در سوال نهفته است

آنراباید در ذهن خود با دقت و باریک بینی پیدا کند و پاسخ دهد ، قصه نیز داستانهایی شفاهی است که سینه به سینه نقل شده است .

 

ادبیات فولکلور استان فارس

آداب و رسوم مردم شیراز

بخش عظیمی از فولکلور ها را قصه ها ، چیستان ها ، ضرب المثل ها و انواع ترانه های محلی تشکیل می دهد.

ترانه های محلی دو بیتی هایی هستند که در استان فارس رواج دارد

یکی از انواع ترانه های محلی واسونک ها هستند که ویژه مجالس شاد خواستگاری ،

عقد وازدواج است و از طرف بستگان نزدیک داماد یا عروس خوانده می شود .

نمونه دیگر از ترانه های محلی لالایی هایی هستند

که مادران به هنگام خواباندن فرزندان کوچکشان در کنار بستر آنها می خوانند این لالایی ها ممکن است دوبیتی یا تک بیتی باشند.

 

ادبیات فولکلور استان فارس

 

 

شیراز پر افتخار جلوه گاه با شکوه

خداوندی و مرکز تلولو انوار الهی فرزندان

موسی بن جعفر (ع) است . شیراز شهر

راز و نیاز، شهر عشق و هنر، مهد اندیشه

های عارفانه و عاشقانه است. شیراز

شهر اولیا دیار عاشقان ، دریای علم و هنر

و عرفان، سرزمین شهیدان صاحب کمال

و عروس ملک ایران است. شیراز شهر

فارسیان پاک و مهربان و باصفا است،

شیراز قبله گاه مومنان با خداست. شیراز

جنّت مکان به القاب شریف و زیبا مزین

است.دارالفضل، دارالسلام، دارالملک، دارالعلم و دارالولایه از این نمونه است.

ادبیات فولکلور استان فارس

بر اساس نوشتارهای الواح گلی کشف شده در تخت جمشید نام شیراز با واژه های “تی رازی ایش” و “شی رازی ایش” ذکر کرده است

که نشان گر قدمت این شهر با عظمت در دوره های پیش از اسلام است ( متن دو خشت شماره ۴۲ و ۶۰ ).

شیر در فارسی اوستایی بمعنی شهر است و راز در زبان بمعنی اسرار میباشد.

بر حسب اصول دستوری چون دو حرف هم جنس کنار هم واقع شوند یکی حذف میشود، شیرراز ، شیراز میگردد بمعنی شهر راز.                                               

خوشا شیراز و وضع بی مثالش
خداوندا نگه دار از زوالش
به شیراز آی و فیض روح قدسی
بجوی از مردم صاحب کمالش

ادبیات فولکلور استان فارس

فرهنگ و رسوم کشور عزیز ما ایران میراث ارزشمندی است که باید چون گوهری آن را پاس بداریم.

اگر زندگی ماشینی و تمدن مادی ما را از فرهنگ و آداب افتخار آفرینمان دور سازد از ایرانی بودنمان نیز تنها نامی خواهیم داشت

.پیروزی ما در برابر هجوم بنیان برافکن تمدن غرب و پیشرفت تکنولوژی ، استفاده کردن

از آن در عین بستگی عاطفی به معتقدات و رسوم خویش و تعلق خاطر داشتن به آداب و فرهنگ قوم فرهیخته ایرانی خواهد بود.

به عنوان مثال یک ترانه محلی مظهری است از زیبایی و طرز اندیشه مردم یک ناحیه که گویی عواطف دلهای پرشور و نشانگر روان لطیف آنان است.

آثار باستانی و دیدنی شیراز

آداب و رسوم مردم شیراز

  – دروازه قران
– آرامگاه خواجوی کرمانی
– گهواره دید
– چاه مرتاض علی
– ارگ کریمخانی
– آرامگاه حافظ
– آرامگاه سعدی
– نارنجستان قوام
– تخت جمشید
– پاسارگاد
– نقش رستم

 اماکن مذهبی و زیارتی

آداب و رسوم مردم شیراز

یکی از ویژگی های مهم شیراز وجود بقعات متبرکه است .

حرم های مطهر فرزندان گرامی حضرت موسی بن جعفر و دیگر امازادگان همچون ستارگانی درخشان فضای ملکوتی این شهر را منور نموده اند.

آستان مبارک این اماکن مقدسه روشنی بخش قلوب مومنان و تسلی دلهای حاجتمندان است

و علاوه بر مکان های زیارتی ، محل آرایه معماری ، شعر و ادب ،

نقاشی ، حجاری و کاشی کاری هنرمندان شیرازی می باشد

. اهالی متدین شیراز در نهایت احترام از این میراث های معنوی و فرهنگی حفظ و نگهداری نموده

و در عمران و آبادی زیارت گاه ها کوشش فراوان بخرج می دهند .

 اماکن مذهبی و زیارتی

در این مجموعه به اختصار شخصیت والای بعضی از این امامزادگان واجبالتعظیم شرح داده می شود.

امید است زیارت کننده ها و مسافرین عزیز از برکات  قدسی آنان بهره مند گردند.

 – آستان مقدس حضرت شاه چراغ (ع)
– آستان مقدس حضرت سید میرمحمد
– آستان مقدس حضرت سیدعلاءالدین حسین
– آرامگاه شهید دستغیب
– آرامگاه علی ابن حمزه
– آرامگاه سید تاج الدین غریب
– آرامگاه امام زاده ابراهیم
– آرامگاه امام زاده زنجیری
– سایر نقاط زیارتی و امامزادگان شیراز

گردشگاه های مهم اطراف شیراز :

آداب و رسوم مردم شیراز

پارک ملی بمو

پارک ملی بمو با چشمه سارهای زیبا در ۱۸ کیلومتری شمال شیراز به مرودشت قرار دارد.

از تفریجگاههای شیراز است. آب زلال چشمه سارها در دامنه این کوه جاری است.

آبشار کوهمره سرخی

در ۵۰ کیلومتری جاده شیراز به کازرون جاده کوهمره سرخی منشعب می شود که منطقه ای با درختان سرسبز و آبشار دل انگیز است.

بهشت گم شده (تنگ بستانک)

منطقه ای زیبا و افسانه ای از طبیعت است که بسیار زیبا ، خوش آب و هوا و سرسبز است.

نام اصلی آن تنگ بستانک میباشد و به علت جاذبه فرح انگیزش به بهشت گم شده مشهور گردیده است.

آبشار مارگون

آبشار زیبا و فرح انگیز مارگون زینت بخش دره های سر سبز و جنگلی در غرب شهرستان سپیدان است.

این ابشار به ارتفاع ۷۰ متر و عرض ۱۰۰متر در فاصله ۴۵ کیلومتری شهر اردکان و ۱۳۰ کیلومتری شیراز قرار دارد

دریاچه مهارلو ( دریاچه نمک )

دریاچه مهارلو در ۱۵ کیلومتری جاده شیراز-فسا قرار دارد.

 تفریح گاه های دیگر عبارتند از :

چشمه جوشک :

در ۲۴ کیلومتری شمال غربی شیراز.

چشمه شش پیر :

در ۱۵ کیلومتری شهرستان سپیدان در دریاچه زیبای برم شش پیر ماهیگیری هم ممکن است و در فصل بهار بسیار دیدنی است.

 

 

چله گاه :

با درختان سرسبز و چشمه های آب در ۵ کیلومتری شهر سپیدان به یاسوج قرار دارد

و دارای امکانات رفاهی سرویسهای بهداشتی ، آب لوله کشی و برق می ّباشد.

تنگ تیزاب :

با درختان سرسبز ، چشمه های آب و رودخانه زیبا در ۳۰ کیلومتری جاده سپیدان به یاسوج قرار دارد .

دارای امکانات رفاهی ، سرویس بهداشتی ، برق ، آب لوله کشی و چادر می باشد. مکانی مناسب برای گردش گری در فصل تابستان است.

پیست اسکی :

در ۵ کیلومتری شهر سپیدان پیست اسکی جنوب ایران قرار دارد .

تجهیززات مورد نیاز از قبیل بالابر و دیگر وسایل مورد نیاز در این پیست فراهم میباشد.

چشمه پیربناب ( پیربنو ) :

در ۱۵ کیلومتری جنوب شیراز.

سد درودزن :

در ۱۰۰ کیلومتری  شمال غربی شیراز.

بند بهمن :

بر روی رودخانه قرهآغاج در ۶۰ کیلومتری جنوب شیراز ( بخش کوار ).

سوغات شیراز :

آداب و رسوم مردم شیراز

صنایع دستی از قبیل خاتم کاری فارس ، نقره کاری ، سفال سازی ،

منبت کاری و قالی بافی از مهمترین سوغاتی های شیراز محسوب میگردد.

عرقیات و شربت های طبیعی بهترین سوغاتی های شیراز است.

عرق شاتره ، نسترن ، بیدیمشک ، اترج ، تارونه ، بهار نارنج ، نعنا چهل گیاه ، کاسنی ،

شربت به لیمو و نارنج ، گاوزبان و کیالک از این نمونه اند که هرکدام دارای خاصیت خود میباشند.

 گلاب میمند از سوغاتی های مهم فارس و شیراز است.

اسطخری در کتاب مسالک و ممالک مینویسد : ( گلاب فارس از جور خیزد

و به دیار حجاز و یمن و شام و مصر و مغرب و خراسان ببرند

و آب طلع ( عرق طارونه ) آنجا چکانند و هیچ جای دگر ندانند، زعفران و آب بید (بیدیمشک) بهتر از آن که به دیگر جای باشد )

سوغات شیراز :

ابوریحان بیرونی در کتاب صدینه مینویسد :


گلی را که از وی گلاب گیرند ، اهل فارس به آن آزاد گل گویند .

سرزمین فارس در سراسر دوران غزنویان،به گرفتن گلاب از گل شهرت داشت.

اگر چه در گذشته، گلاب یزد ، اصفهان و بصره ، اسم و رسمی داشتند

ولی سرزمین فارس مهمترین مرکز تولید گلاب و عطر های گوناگون بوده است.

دیگر سوغاتی های شیراز و استان فارس عبارتند از :

کلوچه و مسقطی شیراز
لیمو ترش جهرم
خرمای جهرم
نان شیرین فسا
حلوای ارده و نان کنجدی
حلوای مسغتی لار
حاج بادام و نان کماج نی ریز
پرتقال داراب
گیوه آباده
رب انار ارسنجان

  ملک الشعرا بهار میگوید :

بود آیا که دگر بار به شیراز رسم
بار دیگر بمراد دل خود باز رسم
هست راز ازلی در دل شیراز نهان
خرم آنروز که کس بر سر آن راز رسد
برسر مرقد سعدی که مقام سعداست
بسته دست ادب و جبهه قدمساز رسم
همت از تریت حافط طلبم وز مددش
مست و مستانه بخلوتگه اعزاز رسم

منبع: اکا ایران