پیدایش تمدن و فرهنگ در پورتال جامع فرانیاز فراتراز نیاز هر ایرانی
سرتیتر های مهم مقاله
پیدایش تمدن و فرهنگ ,واژهٔ تمدن یا شهریگری یا شهرمان به تلقیهای گوناگون از حالتهای جامعه انسانی میپردازد.
پیدایش تمدن و فرهنگ
پیدایش تمدن و فرهنگ دراین کره خاکی
پیدایش تمدن و فرهنگ واژهٔ تمدن یا شهریگری یا شهرمان به تلقیهای گوناگون از حالتهای جامعه انسانی میپردازد.
اشاره به تکامل و شکلگیری روابط بشری یکی از جنبههای رایج این کلمه در زبان ادبی است.
پیدایش تمدن و فرهنگ :
در مورد پیدایش تمدن و فرهنگ و
تاریخ پیدایش آنها اغلب باستان شناسان و علماء علم بر این عقیده متفق القولند که
نخستین تمدنهای بشری در بینالنهرین و همزمان در مصر و چین تکوین یافتهاند .
تعریف تمدن اسلامی و محدوده تاریخی و جغرافیایی آن
با پیدایش اسلام و انتشار سریع و گسترده آن در میان اقوام و ملل و جلب
و جذب فرهنگهای گوناگون بشری بنای مستحکم و عظیمی از فرهنگ و تمدن انسان پایهگذاری شد
که در ایجاد آن ملل و نژادهای مختلفی سهیم بودند.
این ملل با ارزشها و ملاکهای نوین اسلامی موفق به ایجاد تمدنی شدند
که بدان تمدن اسلامی گفته میشود.
از این رو تمدن اسلامی تمدن یک ملت یا نژاد خاص نیست بلکه مقصود، تمدن ملتهای اسلامی است
که عربها، ایرانیان، ترکها و دیگران را شامل میشود.
که به وسیله دین رسمی یعنی اسلام و زبان علمی و ادبی یعنی عربی با یکدیگر متحد شدند.
این تمدن به درجهای از عظمت و کمال و پهناوری است که آگاهی از همه جنبههای آن و احاطه بر همه انحای آن کاری بس دشوار است.
تمدن اسلامی در زمان امویان در شام وارد دوره پختگی شد و در عصر عباسیان به اوج خود رسید
و مرکز این تمدن درخشان شهر بغداد در سالهای (۱۲۵۸-۷۵۰ م) و به روزگار خلافت امویان در اندلس در سالهای ۱۴۹۲-۷۵۵ م بود.
مطالعه در اطلس تاریخ اسلامی و چگونگی انتشار اسلام در جهان نشان میدهد
که اسلام در طول چند قرن بر بیشتر سرزمینهای آباد آن روز جهان مسلط شد
و قسمت اعظم آسیا، آفریقا و قسمتی از اروپا را تحت سلطه و اقتدار خود درآورد.
در مرکز از عراق، ایران، افغانستان و در شرق تا چین و هند امتداد داشت.
از جانب شمال شرقی تا سمرقند و بخارا و خوارزم تا کوههای یکی از فرغانه را شامل میشد.
این مناطق با فرهنگ و دین مشترکی به هم وصل شده بودند و ساکنان آن خود را عضو تمدن واحد و وسیعی میدانستند
که مرکز روحانی و مذهبی آن مکه و مرکز فرهنگی و سیاسیاش بغداد بود.
این تمدن بیش از همه تمدنها به علم و دانش اهمیت داده و کهنترین دانشگاههای جهان را پدید آورده است
و با تلفیق علوم گوناگون و افزودن بر آنها میراث عظیم و تکامل یافتهای را تحویل بشریت داد.
با این اوصاف میتوان گفت منظور از تمدن اسلامی مجموعه افکار، عقاید، علوم، هنرها و صنایع است
که با الهام از آموزههای دینی توسط مسلمین پدید آمده است.
پیدایش تمدن و فرهنگ دراین کره خاکی
در مورد قدمت آنها اختلاف نظر موجود است ولی آنچه که مسلم است این است
که نخستین تمدنهای بشری و فرهنگی شامل قوانین اجتماعی و پیشرفتهای تکنیکی
در ناحیه بینالنهرین و غرب آن که کلاً به نام هلال خصیب
( ناحیه هلالی شکل از سواحل شرقی دریای مدیترانه تا سواحل شمال غربی خلیج فارس )
نامیده میشود شکل گرفته است . تمدنهایی چون بابلیها ، آشوریها ، سومریها ، فنیقیها ،
کلدلنیها و ایلامیها در این ناحیه به وجود آمدهاند و همگام با آن نیز تمدن مصر شکل گرفته است .
قدمت این تمدن را ۵ الى ۷ هزار سال قبل ذکر کردهاند ( چنانچه حمل کالاهای بازرگانی
به وسیلهی قایقهای سبدی از طریق رود دجله همزمان با حمل کالا به وسیلهی قایقهای چوبی
از رود نیل صورت میگرفته است) . در مورد پیدایش و تکوین تمدن به وسیله انسانها سه مرحله قابل ذکر است.
واژهٔ تمدن
واژهٔ تمدن یا شهریگری یا شهرمان به تلقیهای گوناگون از حالتهای جامعه انسانی میپردازد.
اشاره به تکامل و شکلگیری روابط بشری یکی از جنبههای رایج این کلمه در زبان ادبی است.
کلمه تمدن معانی خیلی مختلف و متفاوتی دارد که به جامعهٔ بشری مربوط میشوند.
کلمه تمدن از کلمه لاتینی شهرنشین بودن یا شهروندان civis و شکل وصفی آن civilis مشتق میشود.
کلمه متمدن شدن اساساً به معنی شهرنشین بودن، که توسط افراد جایگزین
و انتخاب شده و موقعیت قانونی آن جامعه اداره میشود، میباشد
تمدن روم قانون افراد غیرنظامی همه روی هم در یک کتاب بزرگ و کامل Corpus Juris Civlis در
سده ۱۶ برای امپراتور ژوستینیان (۴۸۳ تا ۵۶۵ پیش از میلاد) جمعآوری شده است؛
که مورد استفاده امپراتور ژوستینیان که دوباره کشف شده و توسط استادان
و کارشناسان قانون در اولین دانشگاه که در اروپای غربی در بلوگنا در سده ۱۱ تأسیس شده
بود مورد استفاده قرار گرفته است. از سال ۱۳۸۸ کلمه civil به زبان انگلیسی
وارد شده و به عنوان تمدن به معنی قانونی که مراحل اعمال جنایی و قانونی
رابرای شهروندان انجام میدهد، در سال ۱۷۰۴ بکار رفته است.
این واژه درسال ۱۷۲۲ با مفهومی نزدیک به واژهٔ تمدن استفاده شده است که معنی آن متضاد و مخالف بربریت بوده است.