روانشناسی چیست؟

اشکی که کودک در غیاب مادر خود می ریزد یک رفتار قابل مشاهده است.

 روانشناسی چیست؟

روان شناسی را مطالعه ی علمی رفتار و فرآیند های ذهنی تعریف می کنند.

برخی روان شناسان، از جمله رفتار گرایان، معتقدند که فرآیند های ذهنی قابل مطالعه نیست، یعنی ما نمی دانیم در مغز کودک، چه می گذرد.

به همین خاطر عده ای این تعریف مقبول آنان نیست و روانشناسی را اینگونه تعریف میکنند:

روان شناسی  تنها علم مطالعه ی رفتار های قابل مشاهده است.

در تعریف کامل تر علم روانشناسی میتوان چنین گفت:

روان‌شناسی

علم مطالعهٔ رفتار و فرایندهای ذهنِ موجود زنده ـ بخصوص انسان ـ

بر اساس روش علمی است. همچنین یکی از علوم کاربردی و شاخه‌های تحصیلی است

که یافتن ارتباط ذهن و روان آدمی، با مفاهیمی نظیر رشد، سلامت، رفتارهای اجتماعی، شناخت و … را در بر می‌گیرد.

آغاز روان‌شناسی به شکل علمی و آکادمیک، به اواخر قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم بازمی گردد؛

می‌توان گفت اکتشافات و تحقیقات قابل توجه در روان‌شناسی، تنها از حدود ۱۵۰ سال پیش شروع شده است؛

و این درحالی است که علوم تجربی دیگر از تاریخچه‌ای بلندتر و پربارتر برخوردار اند.

البته مباحث مربوط به ذهن و روان قرن‌هاست که ذهن متفکران را به خود مشغول کرده

و آثار مکتوب آن از دانشمندان یونانی و متفکرانی چون سقراط، افلاطون و ارسطو نیز در دست است،

اما این شاخه از علم تا پیش از روان‌شناسی جدید، به صورت مدون و آکادمیک مورد مطالعه قرار نگرفته بود.

در جهان صنعتی امروز، تقریباً هیچ فعالیت و حرفه‌ای یافت نمی‌شود که به درک

و اندیشهٔ انسانی وابسته نباشد؛ در نتیجه روان‌شناسی با زندگی انسان مدرن پیوندی نا گسستنی ایجاد کرده‌است.

بعلاوه رشد علم، تکنولوژی و سطح رفاه عمومی، موجب شده تا آدمی وقت بیشتری

برای تفکر و اندیشه پیدا کند؛ بنابراین مسائل، مشکلات و حتی بیماری‌های نوظهوری

در میان افکار و ذهنیات بشر پدید می‌آید که نیاز به یافتن راه حل، درمان و پیشگیری را دو چندان می‌کند؛

راه حلی که امروزه روان‌شناسی طلایه‌دار آن است.