کودکان و اضطراب در پورتال جامع فرانیاز فراتراز نیاز هر ایرانی

کودکان و اضطراب .کودکان و اضطراب یکی از مهمترین بخش های روانشناسی کودک میباشد..

بسیاری از کودکان امروزی دچار اضطراب و آسیمگی هستند

و مسلما برای والدین آنها بسیار دردآور است ببینند

فرزندشان از موضوعی ناراحت یا نگران است. با ما همراه باشید در فرانیاز

کودکان و اضطراب

کودکان و اضطراب

بسیاری از کودکان امروزی دچار اضطراب و آسیمگی هستند

و مسلما برای والدین آنها بسیار دردآور است ببینند فرزندشان از موضوعی ناراحت یا نگران است.

اگر فرزند شما هم این مشکل را دارد، می توانید با راهکارهایی که در ادامه توضیح داده ایم، به آنها کمک کنید.

ابتدا باید به استرس های اخیر او توجه کنید. ببینید ناراحتی و نگرانی کودک در نتیجه

چه چیزی بوده است. به طور مثال، رفتن به مدرسه جدید، متولد شدن

خواهر یا برادر کوچک تر یا نداشتن رابطه نزدیک با اطرافیان. اگر عادت دارید بالای

سر کودک می ایستید و با او صحبت می کنید، بهتر است زانو بزنید

تا هم قد یکدیگر شوید و سپس در مورد مشکلاتش از او سوال بپرسید.
حتما در نظر داشته باشید که شما باید مشکل فرزند خود را درک کنید

و هرگز نباید او را تحقیر کنید. در ضمن، باعث افزایش احساس ترس او هم نشوید.

به طور مثال، اگر فرزند شما برای ایفای نقش خود در تئاتر مدرسه دچار اضطراب شده است،

شما نباید با گفتن اینکه همه والدین بچه ها هم در سالن حضور دارند و او را تماشا می کنند،

به ترسش دامن بزنید. یا مثلا هنگامی که عصبی و بی حوصله است

از او نخواهید تا دیالوگ نقش خود را برای شما از حفظ بخواند. این کارها این احساس

را به کودک منتقل می کنند که شما متوجه شده اید او ترسیده است و این مساله برای کودک چندان خوشایند نیست.

کودکان و اضطراب

والدین نباید از موقعیت هایی که موجب هراس و اضطراب کودکان می شود، دوری کنند.

به طور مثال، برخی از کودکان از عروسک های بزرگی که جلوی فروشگاه ها

یا رستوران ها می ایستند و تبلیغ می کنند، می ترسند. مادر و پدر این کودک نباید

او را فورا از محل دور کنند، بلکه باید دست فرزند خود را بگیرند و با هم نزدیک آدمی شوند

که لباس مثلا خرس یا خرگوش پوشیده است. وقتی کودک در کنار شما باشد

و مطمئن شود از او محافظت می کنید با اضطراب کمتری به عروسک نزدیک می شود

و شاید پس از چند دقیقه همه نگرانی او از بین برود.

کودکان و اضطراب

یکی دیگر از روش های مقابله با اضطراب کودکان، حرف زدن در مورد نگرانی ها است.

به طور مثال، اگر فرزند شما نخستین روز مدرسه اش است و اضطراب و ترس زیادی دارد،

با او در مورد محیط مدرسه صحبت کنید. در مورد اتفاق هایی که ممکن است

برای او پیش بیاید حرف بزنید و روش کنار آمدن را نیز به او آموزش دهید. همچنین،

به او بگویید در مدرسه دوستان جدید بسیاری پیدا خواهد کرد و لحظه های شادی خواهد داشت.

کودکان و اضطراب

باید به این نکته توجه داشته باشید که هدف شما کم کردن اضطراب و نگرانی

در فرزندتان است و نباید ترس های او را از پایه و اساس سرکوب کنید.

اگر اضطراب کودک شما زیاد است، بهتر است با روانشناس یا پزشک کودکان مشورت کنید.

کودکان و اضطراب

شاید فرزند شما مثلا مشکل لوزه دارد و باید عمل شود و این جراحی باعث هراس او شده است

و خشم خود را سر مسایل دیگر خالی می کند. یا غمگین و هراسان می شود و در خود فرو می رود.

هنگام کمک به کودکان برای نداشتن استرس، نباید او را مجبور کنید که هنگام صحبت

با شما نباید نگران  چیزی باشد. این نوع مکالمه می تواند احوال او را بدتر از پیش کند.

بهتر است از روش «شنیدن فعال» استفاده کنید: هنگامی که کودک با شما صحبت می کند

مستقیما به او نگاه کنید، حرف های او را درک و سپس به روش خودتان،

حرف هایش را برای او تکرار کنید. به طور مثال، «من تصور می کنم قرار ملاقات فردا با دکتر باعث شده تا عصبی بشوی.»

کودکان و اضطراب

در دوران کودکی بزرگ‌ترین ترس کودک جدا شدن از مادر است که برای بقا به طور غریزی در او به وجود می‌آید.

به‌گونه‌ای که در نوزاد هفت‌ماهه ترس از چهره ناشناس و غریبه پدید می‌آید و به

دنبال آن در صورت شکل‌گیری دلبستگی ناایمن اضطراب جدایی به وجود خواهد آمد.

ترس‌های دوران کودکی به نوعی واکنش به محیط اطراف و کمبود امنیت در آن است.

کودکان و اضطراب
طی دوران رشد ما شاهد ترس‌های مختلفی از جمله ترس از صدای بلند

و اشیای تیره در کودکان زیر یک سال و ترس از تاریکی، حیوانات، هیولا، ارواح و…

در کودکان بزرگ‌تر خواهیم بود که قابل انتظار و اغماض خواهند بود زیرا گذرا هستند

و برخورد صحیح با آن از بین رفتن آنها را امکان‌پذیر می‌کند. چنانچه ترس‌های

طبیعی ادامه پیدا کرده و شدت یابد، با علایمی چون اختلال در خواب، پرخاشگری،

ناخن جویدن، شب‌ادراری و لکنت زبان مواجه خواهیم شد که زندگی روزانه کودک

را دچار اختلال می‌‌کند و در این زمان مراجعه به روانشناس کودک الزامی بوده و

در صورت عدم رسیدگی به موقع به وخامت آن افزوده خواهد شد و عملکرد کودک

را در بزرگسالی در حوزه‌های تحصیلی و شغلی و خانوادگی دچار خدشه می‌کند.

کودکان و اضطراب
تقریبا پنج‌درصد از کودکان ملاک‌های تشخیصی یک اختلال اضطرابی

را در طول دوران کودکی خود تجربه می‌کنند و از شایع‌ترین اضطراب‌ها در کودکان می‌توان

به اضطراب جدایی اشاره کرد که در کودکان ۸/۲ درصد و در نوجوانان حدود هشت‌درصد است.

اگر بخواهیم عوامل تاثیر‌گذار در به وجود آمدن اضطراب‌های کودکان را دسته‌بندی کنیم،

می‌توانیم به عوامل فردی، خانوادگی و اجتماعی اشاره کنیم؛ از عوامل فردی سرشت

ذاتی کودک و آنچه از والدین خود در ژن‌هایش ذخیره کرده است و بیماری صعب‌العلاج

و مزمن که گاهی از آغاز تولد درگیرش ساخته است نقش بسیار پررنگی را به خود اختصاص می‌دهد.
خانواده اولین محیط اجتماعی است که کودک تجربه می‌کند و در ایجاد اضطراب‌های

کودک سهم بسیار زیادی دارد؛ نزاع و کشمکش والدین، بیماری سخت و طولانی والدین،

جدایی‌های موقت و طولانی‌مدت از والدین، جدایی و طلاق والدین، مرگ یکی از نزدیکان،

سختگیری و تضاد‌های انضباطی والدین و تولد نوزاد جدید، اعمال فشار برای بهترین

و کامل بودن در زمینه‌های مختلف و سبک تربیتی مستبدانه والدین که جایی برای

اظهارنظر فرزندان باقی نمی‌گذارد، از عوامل مهم ایجاد استرس کودکان در خانواده است.

زمانی که کودک رفتن به مهدکودک را آغاز می‌کند با اجتماع بزرگ‌تری از انسان‌ها

وارد مناسبات اجتماعی می‌شود و محیط اجتماعی دیگری را تجربه می‌کند.

کودکان و اضطراب
در این زمان تعدادی از کودکان که هنگام جدایی دچار اضطراب جدایی می‌شوند،

در واقع نگران آسیب دیدن والدین یا خودش، از دست دادن والدین یا رخ دادن

حادثه‌ای ناگوار و اتفاقی ناخواسته می‌شوند. چنین کودکی در مقابل هر واقعه‌ای مانند

تنها خوابیدن، تنها ماندن در منزل و رفتن به مهدکودک که منجر به جدایی او از والدین می‌شود،

مقاومت نشان می‌دهد. اضطراب جدایی در اولین روز مدرسه نیز ممکن است رخ دهد.

در محیط اجتماعی مدرسه نیز معلم سختگیر و تنبیه‌گر، وجود فردی آزار‌دهنده در مدرسه،

مشکلات دوست‌یابی، اختلالات یادگیری شناخته نشده و حتی تغییر مدرسه

کودک ممکن است باعث شکل‌گیری اضطراب‌های جدیدی در وی شود.
مسایلی چون تغییر محل زندگی و جدا شدن از دوستان قدیمی نیز می‌تواند

در به وجود آمدن و ماندگار شدن اضطراب در کودک نقش داشته باشند.

از آنجا که اضطراب عامل بازدارنده‌ای است که سرزندگی و خلاقیت را از کودکان می‌گیرد؛

توجه والدین به عوامل زمینه‌ساز اضطراب در کودکان از اهمیت بسزایی برخوردار است.

برای کودکی که نمیتواند به آرامی بنشیند و توجه کند، بزای مدرسه آماده شود

و در کلاس یا خانه تمرکزش را حفظ کند مشکلات زیادی به وجود خواهد آمد.

اما این علایم همیشه به اختلال بیش فعالی- نقص توجه ربط داده نمی­شوند، مشکل شاید اضطراب باشد!

اضطراب ممکن است حالتی ارثی باشد، و این حالت چندان غیر معمول نیست.

در معیار تشخیصی DSM-IV-TR 4% کودکان از اضطراب جدایی رنج می­برند

و ۵ % از مردم از اضطراب عمومی در سراسر زندگی شان رنج می­برند.

( و بسیاری از این افراد اضطرایشان را در سبکهای ارتباط نادرست با فرزندانشان، به آنها می­آموزند).
 کودکان و اضطراب
تشخیص و درمان اضطراب در کودکان بسیار اهمیت دارد. از آنجا که کودک

مبتلا به اضطراب اغلب علایم را به بزگسالی توسعه می­دهند ، مانند اضطراب عمومی

بزرگسالان، اختلال هراس، فوبیا ها، و همینطور تعدادی از اختلالات جسمی سازی شده

که در آنها شکایات متعدد جسمانی بدون دلیل پزشکی وجود دارد

(سردرد های متنوع، مشکلات گوارشی که البته فرد به عمد علایمی را نمایش نمیدهد).

اضطراب در کودکان در دوره ­هایی در طی رشد قابل انتظار هستند و این

حالتها طبیعی در نظر گرفته می­شوند. (برای مثال روز اول مدرسه) برخی

کودکان ممکن است از کمرویی بیش از اندازه و یا دشواری در تطابق با موقعیت جدید در رنج باشند.

اضطراب عبارت است از یک احساس منتشر، ناخوشایند و مبهم هراس و

دلواپسی با منشاء ناشناخته، که به فرد دست می‌دهد و شامل عدم اطمینان،

درماندگی و برانگیختگی فیزیولوژی است. وقوع مجدد موقعیت‌هایی که قبلاً

استرس زا بوده‌اند یا طی آن‌ها به فرد آسیب رسیده است باعث اضطراب در افراد می‌شود.